Daar loopt ze
Onvermoeibaar
Ze mag niet huilen
Ze mag niet zwak zijn
Ze mag niet de boel de boel laten
Want
Het huis moet aan kant
De kinderen moeten schone kleren
Haar man heeft haar nodig
Haar ouders
Haar vriendinnen
Haar baas
Haar collega’s
Maar
Waar is haar
ZELF?
En ze weet het
Ze heeft het zelf gedaan
Want onmisbaar zijn is een fijn gevoel
Want de zaken organiseren geeft controle
Want controle geeft misschien wel
Complimenten
Troost
Aandacht
Liefde
Maar ondertussen kijkt ze naar ieders behoefte
En vergeet ze haar eigen behoefte
En vergeet ze zichzelf
En vergeet ze dat ze meer is dan
die sterke, onafhankelijke vrouw
En misschien, heel misschien
op een gegeven moment
mag
die andere vrouw
er ook bij
Die afhankelijke
Die zachte
Die kwetsbare
Die huilende
Die sensuele
Die onverantwoordelijke
Die onverstandige
Die flapuit
Die ongeremde
Die vrouw die we allemaal zijn
maar
die we zo vaak weg stoppen
Zij is ook
die sterke onafhankelijke vrouw
