Soms heb je zo’n dag, zo’n week dat niets lukt
Dat alle plannen die je had, gewoon voorbij glijden
Dat alle intenties die je had, verwaaien in je hoofd
Dat je gedachten rondmalen en geen ‘zin’ maken
Alsof je een hond bent, die zijn draai niet kan vinden
Alsof je een oelewap bent, die zich nergens op kan concentreren
Alsof je geen ruggengraat hebt
Als ik zo’n dag heb, ga ik wandelen
Naar buiten
Om even de tijd te nemen
Om te balen
Om te pruttelen
Om me gewoon even een suf gebakje te voelen
En dan snuif ik de frisse lucht op
En dan voel ik die regendruppels op mijn hoofd
En dan zie ik dat de blaadjes weer gaan groeien
En dan word ik zeiknat
Tegelijkertijd
Voel ik weer dat alles voorbij gaat
Dat alles z’n tijd nodig heeft
Dat alles zijn ritme heeft
Dat ik soms prutteltijd nodig heb
En luister ik naar de vogels
speur ik naar de herten
stap ik in die diepe plas
En dan weet ik
Het komt goed
