De “power game”
Opvoeden is het ingewikkeldste wat er is en je krijgt er geen handleiding bij.
Kinderen, zeker tot een jaar of 7, zijn volledig afhankelijk van jou als ouder en opvoeder. Een baby kan alleen maar huilen om duidelijk te maken dat er iets mis is. Een kleuter weet inmiddels wel dat hij bij jou moet zijn om te krijgen wat hij wilt. Maar als je nu te vaak niet reageert, dan kunnen kinderen een rol aanleren om toch gedaan te krijgen wat ze nodig hebben.
Vaak is het zo dat kinderen eerder aandacht willen hebben dan hun zin krijgen, als ze de confrontatie aangaan met jou, als ouder.
Zeker als je kind een sterk karakter heeft, kan het ontdekken dat welles/nietes spelletjes leiden tot aandacht en uiteindelijk misschien wel je zin krijgen.
Hoe weet je nou of MACHT de strategie van je kind is?
Misschien herken je hier wel wat in:
- Je kind kan heel koppig zijn,
- vaak in discussie gaan,
- wil altijd winnen
- en de baas zijn,
- is regelmatig ongehoorzaam,
- kan ook wel eens het tegenovergestelde doen van wat jij vraagt
- jokt wel eens
- of kan ronduit weigeren om iets voor je te doen
Je voelt je als ouder misschien wel machteloos en bedreigd of juist het tegenovergestelde: uitgedaagd. Je wordt boos, het voelt alsof je je kind elke keer moet dwingen zodat er wordt geluisterd. Je krijgt de neiging om heel duidelijk te laten zien wie hier nou eigenlijk de baas is en je besluit dat je kind absoluut niet weg mag komen met het vertoonde gedrag.
Herkenbaar?
Hoe kan je jouw gedrag nou veranderen zodat je kind niet meer in die machtsspelletjes verstrikt raakt? Vergis je niet: deze overlevingsstrategie van je kind is niet saai. Het brengt leven in de brouwerij, alhoewel vaak niet echt gezellige.
- Doe eens iets totaal onverwachts: geef eerst een toetje zodat de strijd om de groente opeens minder wordt.
- Geef je kind keuzes: niet wat wil je aantrekken maar kies je voor deze trui of die kleur?
- Vind andere manieren waar je kind wel de regels kan bepalen: wat wil je doen vanmiddag?
- Leer je kind om Nee te zeggen in plaats van te gaan gillen en schreeuwen.
- Vraag wat hij of zij wel bereid is om te doen: je wilt de afwas niet doen, wat wil je wel doen?
- Leer je kind dat er soms niet te onderhandelen valt en dat er iets gebeurt omdat het nou eenmaal zo is.
Natuurlijk gaat dit niet van het ene op het andere moment. Jij als ouder neemt hierin de leiding en daar heb je een uitgerust gemoed voor nodig.
Je bent altijd welkom om hierover van gedachte te wisselen.
Hulp vragen is geen teken van zwakte want
“It takes a village to raise a child”.
PS Je kan nooit altijd voor je kind klaar staan en dat is ook zeer ongezond voor een kind!
