Toen ik psychologie studeerde, leerde ik over een onderzoek dat mij altijd is bijgebleven. Misschien ken je het wel.
Het was een experiment van psycholoog Harry Harlow. Hij deed onderzoek naar de basisbehoeften van mensen, maar testte met jonge aapjes.
Hij liet de baby-aapjes kiezen tussen een koude, metalen 'moeder' met voedsel en een warme, zachte 'moeder' zonder eten.
Je zou denken dat ze voor het eten zouden gaan, maar nee. De aapjes verkozen de warme knuffel boven eten.
Wow.
Liefde en warmte zijn dus net zo belangrijk voor ons als eten en drinken.
Het deed me denken aan de kinderen in de weeshuizen in Roemenië tijdens het bewind van Ceaușescu, de communistische president in de vorige eeuw. De weeskinderen kregen te eten en hadden een bed, maar nul liefde en genegenheid. Net als de aapjes, hadden deze kinderen behoefte aan meer dan alleen basisbehoeften. Ze bleken extreme emotionele en psychologische gedragsproblemen te hebben. Ze waren, net als Harlow's aapjes, zo van slag omdat ze hunkerden naar liefde, naar aandacht.
Het ‘basispakket’ is dus echt niet genoeg.
Dit onderzoek laat me elke keer weer bedenken hoe belangrijk liefde en warmte is in je leven.
We zijn allemaal een beetje als die aapjes. We verlangen allemaal naar warmte, tederheid, zorgzaamheid en compassie.
Wees lief voor jezelf.
Wees lief voor elkaar.
