Soms zijn er van die momenten in je leven die zo diep voelen, zo waar zijn, dat je onbewuste overtuigingen opeens veranderen.
Tijdens een sessie met mijn business coach over limiting beliefs gebeurde zoiets dergelijks.
De bedoeling is dat je begint met een overtuiging die jou tegenhoudt in je leven.
De mijne ging over (veel) geld verdienen terwijl je vrienden van je blijven houden. Ik doorliep alle stappen van het proces over onderliggende angsten en wat het me opleverde als ik hierin zou blijven geloven.
Gaandeweg de visualisatie kwam ik erachter dat degene die mij geleerd had om maar gewoon te doen en niet met je hoofd boven het maaiveld uit te komen, mijn vader was. Ik herkende dat gedrag bij hem.
Vervolgens kwam mijn vader tegenover mij staan. Toen ik hem vroeg waar deze gedachte, deze overtuiging vandaan kwam, antwoordde hij: ‘Het was veilig om niet gezien, niet opgemerkt te worden’.
En toen viel het kwartje.
Mijn vader was 5 jaar toen de Tweede Wereldoorlog begon. Met een Joodse moeder en als oudste kind in huis was dat de boodschap die hij mee kreeg: zorg dat je niet opvalt, zorg ervoor dat ze je niet zien.
Totaal onbewust hiervan heeft hij zijn hele leven zo geleefd met als motto: Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg.
Ik kon het hem direct en totaal vergeven.
Wat een verantwoordelijkheid had hij als 5jarige meegekregen.
Tijdens zijn leven kon en wilde hij nooit over zijn jeugd praten. Ik begreep dat nooit.
Nu wel.
Het maakt me milder.
Het maakt me alerter op onbewuste overtuigingen die we allemaal hebben mee gekregen van onze ouders, leraren, omgeving, vrienden, cultuur en land.
Mocht jij die van jou willen onderzoeken, je bent welkom.
Altijd.
