Laten we maar beginnen om de kop van deze blog direct te ontkrachten:
Er zijn heel veel verschillende vormen van stress.
Kijk maar:
Ted, die 100 km gaat hardlopen, voor het goede doel heeft fysieke stress: hoe houdt zijn lichaam het vol?
Tessa, die over een week met haar eindexamen gaat beginnen, heeft mentale stress: hoe kan ik alles onthouden?
Peter, die met een nieuwe baan gaat beginnen, kan ook stress hebben terwijl hij nadenkt of zijn nieuwe collega’s hem wel aardig zouden vinden.
En zo heb je nog emotionele stress, werkstress, stress door tijdsdruk, stress in je relatie, stress over je kinderen, stress over waar de wereld naar toe gaat, stress of je er wel goed uitziet in die nieuwe kleren, en ga zo maar door. Help, ik ga steeds sneller typen en voel mijn hartslag omhoog gaan, van het alleen maar inleven waar je stress van zou kunnen krijgen.
Vandaag wil ik het hebben over psychologische stress en de signalen die je krijgt van je eigen lichaam.
Psychologische stress ontstaat als er in je leven gebeurtenissen plaatsvinden waarvan je denkt dat ze bedreigend zijn of dat ze je gaan tegenhouden, zodat je jouw doelen en belangrijke zaken niet zou kunnen bereiken. Het gaat om jouw perceptie op die gebeurtenis. De een vindt een tentamen maken superspannend, de ander zal nooit een verhaal houden voor een grote groep. En de derde blijft bij al die dingen het liefst in zijn bed liggen.
Vaak proberen deze gebeurtenissen je van jouw pad af te brengen en laten je nadenken over jouw wensen, doel of normen en waarden. Uiteindelijk zorgen alle gebeurtenissen in je leven er voor dat je ‘wijsheid’ opdoet, ‘wijs wordt’. Volgens Greg Neville in zijn boek ‘Our emotional links to disease’ is wijsheid het doel van het leven. Dus, als je kan leren van wat er gebeurt in je leven, ontwikkel je je steeds verder.
En soms zit het leven gewoon tegen. Soms word je ziek of is je relatie voorbij. Dat is prut met peren. Dat je daar stress van kan krijgen, absoluut. Moet je daar dan direct iets van leren, nee, dat moet helemaal niet.
Toch heb ik gemerkt dat het leren herkennen van de signalen van je lichaam een hulpmiddel kan zijn. Kijk alleen al naar de uitdrukkingen die er in de Nederlandse taal zijn:
- Je kaken stijf op elkaar houden
- Iets op je lever hebben
- Iets niet kunnen verteren
- Vlinders in je buik
- Hartzeer
- Gal spuwen
- Met je handen in het haar zitten
Deze signalen zijn altijd verbonden met een emotie: verliefd, boos, geïrriteerd, wanhopig, angst, verdriet.
Die link tussen jouw lichaam en stress daar gaat het vandaag over. Ga op zoek bij jezelf. Of kijk bij je vrienden of hun fysieke klachten te linken zijn aan (onderdrukte) gevoelens en emoties. Bij fysieke klachten ga je ook gewoon naar de huisarts, hoor! Dit is een èn-èn en nooit een ‘in plaats van’.
Kijk en voel bij jezelf. Duik in je oude biologieboek om te kijken wat de functie ook al weer is van je maag, je voet, je ogen.
En kom je er niet uit?
Kom dan langs
Je bent welkom
Altijd
