Herkenbaar voor jou?
Ik woon al meer dan 30 jaar samen met mijn lieve man. Hij heeft veel goede kwaliteiten maar opruimen is niet zijn sterkste. Zeker niet om zijn vieze kleren in de wasmand te gooien. Dat doet hij al zolang als ik hem ken.
De dag dat ik me ga irriteren aan die sokken naast de wasmand, is de dag dat ik een time-out nodig heb.
Wat is er aan de hand?
Normaal gesproken weet ik namelijk dat zijn sokken daar regelmatig naast die mand liggen en dat is dan helemaal prima.
Die dag dat ik me eraan erger, is er niets veranderd aan zijn gedrag.
Die dag dat ik me eraan erger, is er iets bij mij veranderd:
- Ben ik moe?
- Ben ik boos op iemand?
- Ben ik te druk?
- Ben ik boos op mezelf?
- Ben ik belangrijke zaken aan het uitstellen?
- Ben ik tureluurs geworden van al het ‘moeten’?
- Loop ik rondjes om mezelf heen?
- Durf ik dat ene gesprek niet aan te gaan?
- Is het volle maan?
- Moet ik ongesteld worden? (die was vroeger zeker een belangrijke)
- Heb ik teveel hooi op mijn vork genomen?
- Voel ik me alleen?
- Voel ik me verdrietig?
- Heb ik ergens pijn?
- Is er iets met onze kinderen aan de hand?
- Hoe is het met mijn moeder?
Daar denk ik dan even aan tijdens die time-out.
Ik kijk wat er resoneert en dan ga ik daar mee aan de slag.
Is het een echt iets of bedenk ik het me?
Kan ik er NU wat aan doen?
Wat heb ik NU nodig om me beter te voelen?
(en nee dat is geen chocola, ijs of chips)
Vervolgens ga ik datgene doen wat er nodig is: dat gesprek aangaan, een middagdutje, een wandeling maken, een afspraak maken, iemand bellen om erover te praten.
JIJ kan mij altijd bellen als je met die time-out zit en niet weet wat je nou voelt, denkt of wat je dwars zit.
Je bent welkom.
Altijd.
