Deze week kwam er een cliënte bij me die allerlei aha-momenten had gekregen na de afgelopen sessie. Ze vertelde meer over hoe ze was opgevoed, met een moeder die er nooit voor haar was, waarvan ze nooit mocht huilen, nooit kind mocht zijn, die koud en afwijzend was. Het kwartje was gevallen toen de tante van mijn cliënte op sterven lag en haar moeder geen afscheid wilde nemen van haar zus “want ze was verkouden”. Onbegrijpelijk zei ze! Is dit echt mijn moeder?

We kregen het over de invloed van je eerste 20 jaar. Dan ben je jezelf aan het ontwikkelen. Je hebt voorbeelden van je ouders, zusjes en broertjes, opa’s en oma’s, vrienden op school, juffen en meesters, plek waar je woont en alles en iedereen waarmee je in contact bent.

In ons gezin bestaat er zoiets als de 7-seconde knuffel. Het is ooit ontstaan omdat iedereen zijn of haar gang ging waardoor we minder contact met elkaar hadden. Natuurlijk werd dit niet direct positief ontvangen. Super suf idee van een moeder vonden mijn kids toentertijd. Vooral als ik ze naar me toe trok voor die knuffel en dan tot 7 ging tellen.

Nu kunnen we er om lachen en doen het nog steeds. Zeker als we elkaar een tijd niet hebben gezien.

Als ouder, leerkracht of opvoeder ben je vrijwel de hele dag bezig om je/een kind iets te leren. Vaker nog om iets af te leren.

Woorden hebben een enorme impact op wat jij de ander wilt vertellen of leren. Net zoals je je bij sommige mensen direct aangetrokken voelt en in de buurt wilt blijven, zo hebben ook woorden een soort van trilling die je raakt.

Soms wil je het liefst een pil of een ander snelwerkend middel om direct kalm en rustig te worden. Helaas is die nog niet uitgevonden.

Er zijn legio mogelijkheden om rustiger te worden. Je moet er alleen aan denken.

Eentje die je altijd bij de hand hebt, is je eigen ademhaling.
Een beetje een open deur…