In mijn jeugd waren er twee dingen belangrijk: school en sport.
Ik vond dat prima want ik was in beide goed. Niet bijzonder goed, maar oké goed genoeg.

Na de middelbare school wilde ik medicijnen studeren maar dat is een slecht plan als je flauw valt als je bloed ziet. De keuze voor psychologie was daarom snel gemaakt: leren over het menselijk gedrag. Superinteressant. Natuurlijk kregen we veel te horen over onderzoeken en theorieën over gevoel en emoties. Maar dat bleef toch theoretisch. Lekker in je hoofd dus.

Hoe beïnvloedt energie jou?

Je weet wel. Ik bedoel die energie die in een kamer kan hangen als er net ruzie is geweest. Of die energie die je prikkelt als je de liefde van je leven ziet. Of dat je aan iemand denkt en die belt je dan net.

Vaak doe ik met mijn cliënten een oefening om ze zelf te laten voelen wat die energie is. Wrijf je handen maar eens heel snel tegen elkaar. Totdat ze warm worden. Haal ze dan een beetje uit elkaar. Je kan dan warmte voelen tussen je handen. Of een soort van druk. Dàt is die energie waar ik het hier over heb.

Terwijl ik mijn dagelijkse wandeling maak door een prachtig natuurgebied, al mijmerend over deze hectische tijd, schiet er een liedje door mijn hoofd.

Het blijft hangen. Het is een heel oud liedje van Frank Boeyen. Alleen het refrein…

Ik denk niet zwart
Ik denk niet wit
Ik denk niet zwart-wit
Maar in de kleur van mijn hart

Opeens buitelen de woorden in mijn hoofd over elkaar heen:

Stress, onrust en gedoe om je heen?
Het liefst wil je een pil of een ander snelwerkend middel om direct kalm en rustig te worden. Helaas is die nog niet uitgevonden.
Er zijn legio mogelijkheden om rustiger te worden. Je moet er alleen aan denken.

Eentje die je altijd bij de hand hebt, is je eigen ademhaling.
Een open deur…