Je hebt een heleboel rollen die je elke dag speelt: vrouw/man, dochter/zoon, moeder/vader, vriendin/vriend, criticus, partner, alleenstaande, verdrietige, optimistische, leergierige, compassievolle, slome, onsportieve, de rechter, en waarschijnlijk kan jij er nog wel een paar bij verzinnen.

Ik herken best veel van deze rollen bij mezelf. Ik vind ze zeker niet allemaal even aangenaam maar zie wel dat ze allemaal rondom de tafel in mijn hoofd zitten. De één met een luidere stem dan de ander.

Ja dat begrijp ik helemaal.

Zeker als je net je baan kwijt bent, je hypotheek niet meer kan betalen of een dierbare is overleden.

Maar…

Weet dat het heel normaal is om niet altijd maar optimistisch te kunnen zijn…

Hoe kan dat toch? Een ondergaande zon is prachtig maar daarna vergeet je het snel weer. Terwijl je nog weken blijft piekeren over die ene onaardige opmerking.

Het heeft te maken met onze evolutie.

Een uitleg vond ik in een blog van psycholoog Dr. Rick Hanson.

Hoop.
Ik vind dat zo'n raar en ingewikkeld woord.

Toch is het hèt woord dat aangeeft dat het belangrijkste is om vol te houden, om te visualiseren, om een intentie te zetten.

Het betekent dromen.
Het betekent durven dromen.
Het betekent grootse dingen durven doen.